5 jaren (en nog zoveel plannen)

Ik mag niet in de toekomst spreken, want misschien brengt dat ongeluk.
Maar de zin, de moed en de inspiratie om te schrijven is er.

Lieve Schat,

5 jaar ken ik je al. 5 jaar zijn wij al een paar.
5 jaar jij & ik. 5 jaar wij.
5 jaar al ben je nooit langer dan enkele uren uit mijn gedachten geweest. 5 jaar al ben je nooit meer uit mijn hele zijn geweest.
5 jaar al draag ik je mee, overal waar ik heen ga.

Wat onzeker en tastend begon, staat nu voor zekerheid.
Ik weet wat ik aan je heb, jij weet wat je aan mij hebt. Ik kom bij je thuis, na elke tegenslag.
Je bent en blijft mijn veilige haven. Diegene waartegen ik alles kan zeggen, zelf mijn donkerste gedachten en mijn intiemste gevoelens.

Als ik naar andere koppels kijk merk ik vaak dat wij misschien een beetje 'anders' zijn.
Wij hoeven elkaar niet steeds te telefoneren of te zien. Wij hoeven elkaars hand niet voortdurend vast te houden en ik hoef je lippen niet steeds op de mijne te voelen.
Ik weet wat ik aan je heb, ook zonder telefoontjes en zoenen.
Ik weet dat je er zal zijn wanneer je er moet zijn. Ik ken je gedachten en meningen. Ik weet dat je mijn rots in de branding bent. Mijn nuchtere kijk op de wereld.
Wij 2, wij staan er. Al 5 jaar!

En natuurlijk zijn er dingen veranderd de afgelopen 5 jaar.
Wijzelf, om met het belangrijkste te beginnen. Niet meer zo jong en onbezonnen.
En natuurlijk mis ik soms hoe je me vroeger poppemie noemde, of de eerste maanden waarin alles nog nieuw en spannend was.

Maar ik zou je niet meer kunnen missen, ik zou niemand anders meer willen.

2013

2013, alweer een jaar voorbij. En tijd om dan eens even terug te denken.
Ik herinner me vooral onze 3 fijne reizen; een weekje niet al teveel doen in het warme Cyprus en daar voor de eerste keer verbranden. Een weekje terug naar de roots samen met ouders en schoonouders. En 2 weken mooie dingen ontdekken in het fantastische Kos. Maar ik herinner me ook fijne dagen aan zee, een uitstap naar Oostende waar er véél shirts werden gekocht. Ik herinner me een onverwacht uitstapje met ons twee in november. Ik herinner me een werkende zomer, en hoe ik dat eigenlijk helemaal niet zo erg vond. Wel hoe fijn het was om om 16.15 al thuis te staan en zo de laatste zon nog te kunnen meepikken. Ik herinner me een ferm ijzertekort in februari, en alle vermoeidheid die daarmee gepaard ging. Geen idee hoe ik toen de weken ben doorgekomen. Ik herinner mij enkele ruzies met ’t ventje, maar niets dat niet opgelost kon worden. Ik herinner mij veel looptochtjes, in weer en wind. Ik herinner mij ook veel shopmiddagjes, fijne avonden met vriendinnen. Ik herinner mij de uitstapjes met mijn metekind en haar communiefeest. Ik herinner mij taxiritten; ’s nachts of ’s avonds laat. Ik herinner mij een muggenbeet die zo groot werd als mijn hele dij, ik herinner mij nachten vol diepe slaap. En af en toe eentje van wakker liggen. Ik herinner mij een lekker etentje in een Grieks restaurant. Ik herinner mij ook af en toe eens honger, in die laatste maanden. Ik herinner mij waarschijnlijk lang niet alles meer. Maar toch, 2013 is goed geweest voor mij/ons. Laat 2014 maar komen!

Vijfjarenplan

Vijfjarenplan


Ik hou van jou. Hou jij van wat niet kan.
Hou jij van je capaciteiten, ik van je gebreken.
Jij van je trots, en ik van hoe die zacht kan breken
in mijn armen. Jij van je moed. Ik van je zwakte
nu en dan.

Hou jij van de toekomst. Ik van wat voorbij is gegaan.
Hou jij van de honderd levens die je wilde leven.
Ik hou van dat ene dat is overgebleven
en van hoe je daarom zo ver weg kunt zijn dicht
tegen me aan.

Ik hou van wat is. Jij van wat zou.
Hou jij van mij. Ik hou van jou.

~Herman de Coninck


Gelukkige verjaardag, lieve schat!