Feest!

Het was spannend, die laatste dagen. Wist ze het nu of niet? Had ze enkel een vermoeden? Zou alles wel goed verlopen?
Ze was verrast. En het was super. Ze viel uit de lucht en was content. Echt content. En wij waren allemaal nerveus, totdat ze binnen was.

Man, wat een opluchting! Daarvoor zing ik graag abba in een glitterjurkje. Daarvoor eet ik graag een viergangenmenu en blijf ik grààg tot vijf uur wakker.
Maar ook een beetje spijt. Spijt dat datgene waar je al een jaar mee bezig was, voorbij is. Maar ’t was goed en ons mama heeft ervan genoten.

Maar toch, bedankt. Bedankt aan onze papa die met het idee kwam, die veel werk heeft verricht. Bedankt aan alle mensen die zijn gekomen om dit voor ons mama onvergetelijk te maken. Bedankt aan mijn vriendje om te helpen en de emoties op te vangen de dagen en uren voor het begon. Bedankt aan de broers en zussen om samen aan één touw te trekken.
En bedankt, lieve mensen, om ons mama graag te zien.

SSSSHHHT!

Ik hou van de manier waarop ge met mij omgaat. Hoe we samen kunnen zeveren en onnozel doen. Maar ook van onze serieuze gesprekken. Over geld en samenwonen. Over 't verleden en onze toekomst. Hoe ge dingen kunt vragen, dingen waar ik anders niet echt zou bij stilstaan.
Ik hou ervan hoe ge me dingen leert.

Ik hou graag uw hand vast, om tegelijkertijd over uw vingers te wrijven. Ik loop graag hand in hand met u over straat. Ik word graag naast u wakker, val graag naast u in slaap. Ik hou ervan om naar u te kijken terwijl ge slaapt. Hoe ge draait en keert en soms lichtjes snurkt. Ik hou ervan om voor u te zorgen. Om voor u te koken. Ik hou ervan om u een desperado'ke klaar te maken. Ik ben blij als ge zegt dat ik goed voor u zorg.

Ik hou ervan om samen met u te dromen. Over een huis, een tuin en kindjes. Over hoe het zou zijn binnen 30 jaar. Ik hou ervan om te denken aan later, alleszinds als dat met u aan mijn zijde is. Hoe we fantaseren over uw wit kostuum waarin ge zou trouwen met mij.

Is 't duidelijk, crazy one? Ik hou van u.
Maar sssht!

13/06

13 juni.
De datum was al lang gekozen.
De datum voor jouw verrassingsfeest. Wat jij een aantal jaren geleden voor papa met veel liefde had georganiseerd, wou hij voor jou terugdoen. 60, het wordt zowat de leeftijd van de verrassingsfeesten he.
Het zoeken naar een zaal, een goede kok, een dj kon beginnen.
Maar wat is een feest zonder genodigden?
Dus begon ons papa aan een lange zoektocht naar ex-collega's, vriendinnen, mama's die ook aan de schoolpoort stonden.
En de lijst werd langer en langer. Al zullen er waarschijnlijk ook mensen zijn die je er ook graag had bij gehad. Zo denk ik maar aan mémé, opa en Kaliene.

En nu is het bijna zover. De tafelversiering is gekocht, onze acts voorbereid. Nu kunnen we enkel heel stilletjes hopen dat iedereen zijn mond houdt. Dat in die laatste weken niets per ongeluk aan jouw oren komt.

En mama, wat gaat de tijd snel. Jij 60, ik 21. Jij klaar om van je oudere dag te genieten. Samen met papa aan zee. Of met je kleinkinderen, genietend van al dat jong leven om je heen. Ik klaar om mijn vleugels uit te slaan. Verliefd en vol verlangen naar al die jaren die nog moeten komen.
En ik geniet van mijn lief, van de dagen die we samen hebben. Maar ik ben telkens ook blij dat ik naar huis kàn. Naar dat warme nest dat jij (en papa) mij altijd gegeven hebben. Waar er altijd wel een kaars brandt en het altijd ruikt naar versgebakken brood of cake. En waar er altijd wel iemand is die naar je luisteren wil.
En ik weet dat je er, door de gebeurtenissen heen, niet altijd van overtuigd was dat je het goed deed. Ons opvoeden. Al wil ik je daar graag in tegenspreken. Ik ben blij met mijn ouders, met mijn opvoeding, met de waarden en normen die ik heb meegekregen. Met alle kansen die ik krijg en gekregen heb.

Lieve mama, als ik je iets moet toewensen voor de komende jaren, dan wens ik je veel mooiemomenten toe. Momenten waaruit jij geluk put.
En zet af en toe al die zorgen eens aan de kant.