dinsdag 16 juni 2009

Feest!

Het was spannend, die laatste dagen. Wist ze het nu of niet? Had ze enkel een vermoeden? Zou alles wel goed verlopen?
Ze was verrast. En het was super. Ze viel uit de lucht en was content. Echt content. En wij waren allemaal nerveus, totdat ze binnen was.

Man, wat een opluchting! Daarvoor zing ik graag abba in een glitterjurkje. Daarvoor eet ik graag een viergangenmenu en blijf ik grààg tot vijf uur wakker.
Maar ook een beetje spijt. Spijt dat datgene waar je al een jaar mee bezig was, voorbij is. Maar ’t was goed en ons mama heeft ervan genoten.

Maar toch, bedankt. Bedankt aan onze papa die met het idee kwam, die veel werk heeft verricht. Bedankt aan alle mensen die zijn gekomen om dit voor ons mama onvergetelijk te maken. Bedankt aan mijn vriendje om te helpen en de emoties op te vangen de dagen en uren voor het begon. Bedankt aan de broers en zussen om samen aan één touw te trekken.
En bedankt, lieve mensen, om ons mama graag te zien.

Geen opmerkingen: