Ik rij naar huis.
't Is al donker
De zoveelste file.

Voor de zoveelste keer dwalen mijn gedachten af naar jou.
Over hoe het ooit tussen ons begon en waar we nu al staan.
Over hoe ik je niet meer zou kunnen missen.

En toch.

Die eerste passie is over.
Het onbekende is weg, al ontdek ik elke dag nog dingen aan jou.
't Voelt vertrouwd nu & veilig.
En dat is goed.
Ik zou je niet meer kunnen én willen wegdenken in mijn wereld.
Waar mijn naam wordt uitgesproken, volgt meestal die van jou in éénzelfde adem.

Die eerste passie is over.
't Is serieus nu.
Maar 't was wennen aan dat gevoel.

Maar ik weet dat het goed zit.
Omdat ik je nog steeds mis als je niet bij me bent.
Omdat ik 't liefst van al elke dag je stem hoor.
Hoe ik ervan geniet om naar jou te kijken.
Omdat ik je ken.
Of begin te kennen.

Die eerste passie is over.
Maar ik zie je graag nu.
Voel me veilig bij jou.
Wil bij jou mijn thuis maken.

En misschien he, is dat een véél beter gevoel!