Lieve schat,
Door vorige week een hele week bij je te zijn, en je nu weer een volledige week te moeten missen, is het een beetje chaos in mijn hoofd.
Ik kan niet anders dan aan jou denken, en aan de dingen die we samen doen.
Ik kan niet anders dan heimwee hebben naar al onze vakanties.
Ik kan niet anders dan jou missen.
Want vorige week was heerlijk. Gewoon, wij 2, zonder dagelijkse beslommeringen, zonder nachtelijke ritten en de daarbij horende vermoeidheid.
Gewoon wij 2. En het was zoals het moest zijn.
Geen gekibbel, wel veel gelachen en genoten. Samen voor de tv hangen, samen een beetje teveel drinken, zorgen voor u, gij voor mij.
En dat, lieve schat, geeft mij hoop.
Het geeft me een flits van hoe het later zal zijn. Hopelijk niet meer veel later, maar toch.
Jij & ik. Al zullen er dan wel dagelijkse beslommeringen zijn (wat eten we vandaag?) en af en toe eens gekibbel (ruim uw sokken op!), maar het geluk en gelach zal er ook zijn.
En het zult gij zijn, elke ochtend en elke avond.
En misschien geeft me dat nog het meeste hoop van al...
Kus,
