Vakantie

Na een vlotte reis aangekomen in Forbach. Gezellig familiehotel, ruime kamer, zwembad én een infrarood sauna!
Zalig uitzicht vanuit de kamer, goede bedden en véél sla.
Paar keer Baden Baden bezocht, geweldig stadje. Gezellig stadscentrum met leuke winkeltjes, ouder stadsgedeelte en een rijke coté. Gek dat het onderscheids tussen plebs en de anderen daar nog echt bestaat. Terwijl t gewone volk langs de ene kant van de stroom loopt, zit het rijke volk in hun spierwitte kamerjassen te zonnen aan de andere kant.

Met de papa het museum 'les peintres sculpteurs' (http://http//www.relatio-europe.eu/strasbourg-europe/le-rhin-superieur/37-rhino-du-rhin-superieur/3906-peintres-et-sculpteurs-au-musee-frieder-burda-de-baden-baden-)
bezocht.
Zaten mooie dingen tussen, was ook gelegen in een modern museum, voorzien van veel licht en veel plaats.
Ook Freiburg bezocht, heel wat dingen bezocht ginder. Onder andere een paar kerken. T viel me op da die veen 'strakker' zijn ingericht dan de kerken die we hier meestal kennen. En t water liep daar door heel de stad, wel grappig.
Verder nog naar Strasbourg geweest. AAngezien onze papa daar zo'n 20 jaar 3maand per jaar heeft doorgebracht, was er heel wat te zien. En gek eigenlijk om dat stukje van zijn leven ginder te zien. Maar wel fijn.
Verder veel gewandeld, prachtige natuur gezien, goed gegeten en genoten. En wat rust gevonden in t koppeke!
En ohja het beeld van de 'dikke Duitser met witte sokken in zen sandalen. Pint in de hene hand en worst in de andere' is wel degelijk verdwenen nu! Die mensen zijn vriendelijk! En proper!
Enkele impressies:

Holiday

Weg voor een weekje, 't Zwarte Woud in.
Veel rust, veel natuur, een beetje zon en lekkere wijn, meer moet da voor mij dus ni zijn
Al ben k ook wel bang dat k mezelf een paar keer ga tegen komen.
Maar heb mezelf beloofd om door dien zure appel heen te bijten en misschien zo een stapje dichter bij mezelf te komen.

Tot binnen een week!

Drie jaar

Lief klein metekindje,

Toen je daarnet op mijn schoot zat met je hoofdje tegen mijn borstkas en je duim in je mond. Zodat je oogjes bijna toevallen je bijna verzonk in een diepe kinderslaap.

Toen kon ik me enkel afvragen wat er van je zou worden. Zou je binnen 2 jaar nog altijd op mijn schoot kruipen en lachen om mijn domme mopjes?
En binnen tien jaar, als je puber wordt? Kom je dan naar mij in plaats van naar je mama met al je kleine en grote probleempjes? Ben ik de eerste die het weet als je een buis hebt op je rapport, en vertel je mij je liefdesleven?Vertel je mij over je eerste kus, je eerste gebroken hart, je eerste twijfels in het leven?
En wat binnen twintig jaar? Mag ik dan getuige zijn op je trouw? Of meter van jouw kindje?En gaan we dan samen shoppen en naar de film? En roddelen we over heel de familie? En over onze venten?

Maar ik kon ook enkel hopen, lieve Lien. Dat je enkel het beste krijgt. De beste schoot en de beste mopjes.Maar evengoed de beste punten en de liefste vriendjes. En ik wou dat ik je kon beschermen. Tegen slechte vrienden en slechte liefjes. Tegen de twijfels van het leven. Als ik dat kon, wees maar zeker dat ik het deed. Maar misschien is dat nu net leven… vallen en opstaan. En leren uit je fouten. Of weigeren om eruit te leren.Wees maar zeker dat ik je wil begeleiden op deze weg, zodat ik kan voorkomen dat jij de fouten maakt die ik heb gemaakt.

En dan hoor ik je stemmetje: ‘gaan we spelen?’ en God, wat ben ik blij dat je nog maar drie bent!

Mijn eerste stokje: zomerherinneringen

Mijn eerste stokje si, gegooid door http://www.ntone.be en direct eentje om in mijn geheugen te graven. Goed, hier gaan we dan...


- De zomer van '95.
Ik was toen welgeteld 7 jaar oud. We gingen dan altijd met het hele gezin (de mama, papa, 2 broers en 3 zussen) de bergen in. Met onze monovolume (toen die alleen nog maar gebruikt werd voor écht grote gezinnen) en een grote remorque. Dagen op voorhand kriebelde het bij mij al. Zak inpakken, lijstjes maken wat ik moest meenemen...
En dan 's nachts opstaan om een uur of 2 om te vertrekken.
Dat zijn voor mij echt zalige herinneringen. Met zen allen zingen in de auto, sandwichkes eten op een parking aan de autosnelweg, wandelen in de bergen etc.
Maar 't was ook een van die zomers die ik doorbracht met mijn buurmeisje. Van 's middags tot 's avonds samen buiten spelen. Schommelen, geheimpjes vertellen, ijsjes eten, giechelen. Tot je allebei een jaar of 14 wordt en beseft dat je uit elkaar groeit....

- De zomer van 2005.
Mijn eerste Werchter, oeh zo spannend. Zalige mensen leren kennen daar die nu nog altijd vrienden zijn. Leuke sfeer, goeie muziek, super gezelschap. Die zomer kon al niet meer stuk toen.
Marktrock, zee met vrienden en 't besef (of 't gedacht) dat de wereld aan je voeten ligt.

- De zomer van 2006.
Een zomer waar ik o zo lang naar had uitgekeken! Afgestudeerd van 't secundaire onderwijs! Een waaier van keuzemogelijkheden die je hebt. Werchter met het eerste écht serieuze vriendje, trouw van de zus, weekend Den Haag, Marktrock, ...
Al werd het vriendje een ex-vriendje en gebeurde er ook vreemde dingen... die zomer heeft me veel geleerd!

- De zomer van 2008.
Let's hope so!

Gummy bears

Heerlijke foto's, maar he mag ik ze ook nog gewoon in mijn mond steken?

K weetnog da'k vroeger met de broer en de zus wedstrijd deed met die beertjes. In een minuut tijd om ter meeste beertjes gegeten hebben.
Gewoon doorslikken was de boodschap dus. Met maagpijn en een half verstopte lucvhtpijp als gevolg. Maar fier da'k was als ik eens gewonnen had.
Man, ik word oud...

Liefde

Weetge, als klein meisje denkt ge dat 'het' geluk bestaat. Da ge een droomvriendje vindt die u altijd begrijpt, die voor u zorgt zonder u te verwennen, die lief is maar ook af en toe is van zen oren maakt, da ge kindjes krijgt, leuk werk, veel geld en vooral geen zorgen.
En dan krijgt ge u eerste vriendje, en ge zijt er zo zeker van da hij t zal zijn waarmee ge op uw 60ste op den dijk loopt en samen pateekes zult eten. da ge samen kindjes krijgt en da die kindjes dan ook weer kindjes krijgen. en t lijkt of hij u begrijpt, maar eigenlijk verstaat hij er gene zak van. en ge denkt dat voor altijd is, maar eigenlijk wilt hij ook gewoon seks. zoals alle mannen. zoals het altijd al geweest is.
En ge geeft het hem, omda ge ni wilt ontgoochelen, omda ge volwassen wilt zijn, omda weet ik veel en dan laat hij u vallen, zomaar, zonder uitleg en ziet ge hem een week nadien me een ander kussen. en ge kunt alleen maar denken wa ge beter had kunnen doen. of wa ge ni had moeten doen. en ge gaat eraan kapot. ge snijdt, ge wordt voor de eerste keer depri.
ge denkt dat het nooit meer goe komt, da het teveel zeer doet om ooit nog maar aan iemand anders te kunnen denken. Maar ge geraakt er door, en ge wordt verliefd op iemand anders. en die ziet u ook wel zitten. en langzaam durft ge hopen dat hij het misschien is waarmee ge trouwt in een lang, wit kleed en da hij het is dat uw kindjes zal troosten.
Maar ge zijt o zo bang om gekwetst te worden da ge blokkeert. ge wilt hem zoveel vragen en zoveel zeggen maar als ge bij hem zijt zit uw keel toe. 't lijkt of ze uw strot toeknijpen.
en ge laat uw verliefdheid voor wa het is, ge laat het dood bloeden.
want dan wordt ge ni gekwetst, al hebt ge wel verdriet. omdat uw beeld nog maar eens bevestigd is.
en ge wilt alleen blijven, nooit meer iemand toelaten in uw leven. maar ge hebt zoveel liefde in u, en ge wilt iemand die u begrijpt. die u vast neemt als ge zegt da hij naar hel kan lopen. ge wilt begrepen worden als ge zegt da niemand u begrijpt. ge wilt hand in hand over straat lopen om aan al die andere klootzakken te laten zien da ge zelf ook gelukkig kunt zijn.
maar toch.. iets houdt u tegen
da beeld van vroeger da nimeer klopt, de pijn die gepaard ging met de liefde
die eerste foute ervaring, die ga nooit meer weg
nooit

nee, echt nooit

I'm alone in my head

Where do you go, when you’re alone and in your head?
Why do they know you, is your story painted in red?
What do you see, what do you dream when you’re asleep?
What have they seen of you
Are you afraid of what’s been said?
And if time stood stillIf you won’t be your witness, no one ever will


Ik verdwaal in gedachten, kom zelden thuis in m'n hoofd wanneer ik alleen ben
Ik heb mijn verhaal zelf rood gekleurd, aderlating zoals dat heet
Dromen zijn al lang opgeborgen, ver weg in gesloten schuifjes
Mensen zien te weinig van mij
Ik ben enkel bang van wat gezegd gaat worden
En stond tijd maar stil


(omdat iemand toelaten niet meer gaat)

Werchter 2008

Lang naar uitgekeken. Vanaf vorige week dinsdag in de weer met tent opzetten, spullen zoeken, zak maken, gibberen, zenuwachtig zijn.
Woensdagnacht om half vier opgestaan, kleren aan en richting Werchter. Na een half uur stappen met loodzware zak, toch aan de camping A1 geraakt.
Tentje opgezet in de regen, wa gerust enzo. Wachtend op de eerste groepen.

Donderdag (wat ik zag)

- Air Traffic (Gosh; I love de zanger. Wat een stem, wat een mimiek, wat een looks en wat een optreden!). Ik ben vanaf nu officieel fan!
- Counting Crows
- Mika ( wat een show, wat een stem!)
- Lenny Kravitz
- Rem


Vrijdag

- Monza (kon me niet echt bekoren)
- Jay-Z (wa ne stomme vent)
- The Verve
- Zita Swoon ( mjam)
- Neil Young
- Moby (wa een feesjeeeee!)

Zaterdag

- The Hives
- Editors
- Kate Nash



En toen gingen we naar huis wegens omstandigheden.
Maar toch bedankt aan de leuke australiërs in de tent naast ons. Bedankt Katrien voor de fijne dagen.