Lieve schat,
De zon scheen. Zo'n typisch zonnetje op een zondag in maart. Heerlijk warm achter glas. Zalig om de zon weer op je huid te voelen. Maar nog bitter koud in de schaduw. Zo'n zon die ervoor zorgt dat je naar buiten wil. Even helemaal geen dekentjes, kaarsen en comfort-food meer.
Gewoon naar buiten, de zon en de frisse lucht in.
Samen met jou naar buiten.
Nog eens tijd om écht te praten en elkaar vragen te stellen. Een gewicht dat toch een beetje van onze schouders valt, omdat de rustige maanden voorbij zijn maar het hoogseizoen nog niet begonnen is.
Tijd om samen op een terrasje te zitten. Om daar ook écht te zitten, geen haast voor iets.
Tijd om samen in de auto te zitten, om samen liedjes mee te zingen. Tijd om samen frietjes te gaan eten.
Gewoon, tijd voor ons.
Het was zo'n typisch zonnige dag in maart. Zo'n dag waarvan je hoopt dat hij eeuwig duren kon.
Maar de zon verschuilt zich alweer achter de wolken. Het wordt terug een beetje koud.
Maar ik blijf met een warm gevoel achter. Na al die tijd vind ik je nog steeds de beste!
