Koesteren

Ik koester.
Ik koester de momenten waarop we hand in hand door het park wandelen.
Omgeven door blije gezichten die van de najaarszon genieten.
Ik koester de momenten waarop we samen op een bank zitten. Hoe we babbelen over alles en niets.
Hoe we vertellen over ons droomhuis, droomomgeving. En hoe ik jou automatisch mee op dat lijstje zet.
Ik koester de momenten waarop we samen in de zon zitten, op een terras.
Hoe je mij de wijn laat kiezen en laat proeven.
Ik koester de momenten waarop je vertelt dat je me een schone madam vindt.
De momenten waarop je mijn hand vast neemt, me streelt, me zoent.
Ik koester de momenten waarop je straalt, omdat je maten zich bijvoegen aan onze tafels. Hoe je met hen praat, grappen vertelt en herinneringen ophaalt.
Hoe je me terwijl streelt en zoent.
Ik koester de manier waarop je me op tijd naar huis brengt omdat ik ’s anderdaags vroeg op moet.
Ik koester jou.

Verkleinen?!

Het wiebelt en schokt wanneer ge aan het sporten zijt, het belemmert uw zicht op de tippen van uw tenen.
Mannen praten ertegen alsof uw gezicht dààr staat en als dat zo zou zijn, dan zouden ze inderdaad recht in uw ogen kijken.

Absoluut, t gaat hier over borsten. En wel over de mijne.
Ze zijn te groot. T wiebelt dus echt bij t sporten, en ik kan inderdaad niet goed zien of die nagellak nu al van mijn teennagels is. En het is dan ook al meerdere keren gebeurd dat mannen denken dat ik een wandelend paar borsten ben.
Nuja, met bovenstaanden feiten zou ik allemaal nog kunnen leven. Maar ik voel me er onzeker door, en lelijk.
Als ik bh's ga kopen, heb ik met geluk keuze uit drie modellen. En meestal ni de meest trendy modellen. Ze zitten me in de weg bij t-shirts passen. Bikini's zijn er niet voor gemaakt en tis méér dan een handjevol.
En daarmee heb ik een besluit genomen!
Ik laat ze verkleinen! 't Vriendje, de mama en de papa, de vriendinnen...ze hebben er allemaal begrip voor. Nu ist wachten op de papieren van de mutualiteit en de meteamorfose kan beginnen!
Duimen jullie mee voor een geslaagd resultaat?

Jij en mijn gemis

En soms zie ik je enkele dagen niet. Door omstandigheden, door t werk.
En dan mis ik je.
Natuurlijk mis ik je dan.
Ik mis dan al die kleine dingen. Kleine dingen die ervoor gezorgd hebben dat ik verliefd op je werd. Dat ik langzaam de stap durfde te zetten om je toe te laten. Om tegen vrienden en familie over je te vertellen.

Dan mis ik de manier waarop je me 'crazy woman' noemt. De manier waarop je hand op mijn dijen rust tijdens 't rijden. De manier waarop je me aankijkt. Of juist de manier waarop je je ogen sluit wanneer ik je kus.

Dan mis ik je galante zelf. Die voor mij de koffer opendoet, die mijn eten betaalt, die mij verwent. Dan mis ik de manier waarop je de deur open houdt.
Dan mis ik je stoere zelf. De manier waarop je duidelijk maakt dat je blij bent met mij. De manier waarop je je kleedt. Hoe je rookt, hoe je praat.

En dan zie ik je enkele dagen niet. En God, wat mis ik je dan.
Maar ik ben blij dat ik dan al die kleine dingen mis.
En ik wil niet dat ze ooit vanzelfsprekend worden.
Ik wil elke dag dankbaar zijn omdat ik je heb.

Ge zijt nen echte man

Ge zijt nen echte man
Ge zijt nen echte man omdat mijn kot nog rommeliger is als ge vertrek, ge zijt nen echte man door de manier waarop ge uw sigaret vasthoudt en er nen trek van neemt
Door de manier waarop ge over de autosnelweg rijdt en de manier waarop ge schakelt
Ge zijt nen echte man wanneer ge uw hand op mijn poep legt en er even in knijpt
Door de manier waarop ge naar me kijkt als er een stuk bloot vlees te zien is
Ge zijt nen echte vent door 't feit da ge graag voetbal ziet en spellekes speelt

Ge zijt nen echte man omda door al die typische-mannen-houdingen altijd een beetje tederheid doorschemert.
Omda ge uw hand op mijn been legt als ge rijdt, omda ge me altijd wel ergens vasthoudt.
Omda ge me poppemie noemt
Ge zijt teder wanneer ge me zoent en knuffelt
Wanneer ge me thuis brengt en wanneer ge smst da ge zelf veilig zijt aangekomen

Ge zijt nen echte man
Ge zijt mijne man