En soms zie ik je enkele dagen niet. Door omstandigheden, door t werk.
En dan mis ik je.
Natuurlijk mis ik je dan.
Ik mis dan al die kleine dingen. Kleine dingen die ervoor gezorgd hebben dat ik verliefd op je werd. Dat ik langzaam de stap durfde te zetten om je toe te laten. Om tegen vrienden en familie over je te vertellen.
Dan mis ik de manier waarop je me 'crazy woman' noemt. De manier waarop je hand op mijn dijen rust tijdens 't rijden. De manier waarop je me aankijkt. Of juist de manier waarop je je ogen sluit wanneer ik je kus.
Dan mis ik je galante zelf. Die voor mij de koffer opendoet, die mijn eten betaalt, die mij verwent. Dan mis ik de manier waarop je de deur open houdt.
Dan mis ik je stoere zelf. De manier waarop je duidelijk maakt dat je blij bent met mij. De manier waarop je je kleedt. Hoe je rookt, hoe je praat.
En dan zie ik je enkele dagen niet. En God, wat mis ik je dan.
Maar ik ben blij dat ik dan al die kleine dingen mis.
En ik wil niet dat ze ooit vanzelfsprekend worden.
Ik wil elke dag dankbaar zijn omdat ik je heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten