donderdag 31 december 2009

Mijn 2009

Weer een jaar voorbij, weer een jaartje ouder.
En wijzer en gelukkiger.

- Mijn rijbewijs gehaald!
- Weekendje Brugge met de zussen, schoonzus en de mama
- Lang weekendje zee met 't vriendje
- Weekendje Hasselt met 't vriendje
- 2 weken Griekenland met mijn vriendje (dat 't zalig was)
- Niet meer verder vermagerd, maar de goede voornemens voor 2010 zijn gemeend!
- Mijn eerste blaasontsteking (laat het ook de laatste zijn!)
- 21 geworden
- Veel gespaard met oog op de toekomst
- Doop van de tweeling
- Verrassingsfeest voor ons mama!
- Leuke afspraakjes met vriendinnen
- Géén Werchter dit jaar
- Trouwfeest tot in de vroege uurtjes
- Mijn 'schoonfamilie' leren kennen
- Veel in de file gestaan
- Een belangrijke beslissing genomen; stoppen met werken in de zomer en terug naar de studieboeken!
- Mijn vriendje is niet meer mijn vriendje maar mijn verloofde
- Het mooiste aanzoek ooit

En traditiegetrouw ben ik waarschijnlijk weer een heleboel gebeurtenissen en mensen vergeten. Maar toch bedankt aan iedereen die 2009 net dat tikkeltje specialer en waardevoller hebben gemaakt. Aan diegene die hebben gelezen & geluisterd. Raad gegeven of gewoon hun ongezouten mening.
Bedankt!
Maar toch vooral een dikke merci aan mijn vriendje, om er al-tijd te zijn. Om mij eens goed vast te nemen als ik het nodig heb en mij te steunen bij alles wat ik doe. Dankje, lieve schat



En aan iedereen t beste voor 2010!

maandag 28 december 2009

Vroeger - Nu

Vroeger vond ik gemis iets voor pubers.
Net zoals mensen die elkaars hand vasthouden tijdens een familiefeest.
Of mensen die zeiden dat ze 't liefst héél de dag bij hun lief waren.

Ik moet op mijn mening terug komen.

Ik mis u altijd, als ge niet bij mij zijt.
Maar als ik u langer dan 2-3 dagen niet zie, dan voel ik me minder gelukkig.
En ik hou het liefst van al uw handen vast, als er volk bij is.
Iedereen mag toch wel weten zeker dat wij bij elkaar horen.
Wat zeg ik? Dat wij verloofd zijn!

En ik zou u 't liefst elke dag zien, daarom niet hele dagen.
Want das niet gezond, maar toch.

Ik geniet meer van de dingen als jij ergens in mijn buurt bent.
't Is alsof ik dan meer voel, zie, ruik, proef en hoor.
Alles staat op scherp.

En tuurlijk, tuurlijk zijn er die dingen die na bijna anderhalf jaar onoverkomelijk zijn.
Zoals kleine ergernissen.
Maar in vergelijking met wat ik voel voor jou, zijn die miniem.
Zoniet onbestaande.

zaterdag 5 december 2009

Ik rij naar huis.
't Is al donker
De zoveelste file.

Voor de zoveelste keer dwalen mijn gedachten af naar jou.
Over hoe het ooit tussen ons begon en waar we nu al staan.
Over hoe ik je niet meer zou kunnen missen.

En toch.

Die eerste passie is over.
Het onbekende is weg, al ontdek ik elke dag nog dingen aan jou.
't Voelt vertrouwd nu & veilig.
En dat is goed.
Ik zou je niet meer kunnen én willen wegdenken in mijn wereld.
Waar mijn naam wordt uitgesproken, volgt meestal die van jou in éénzelfde adem.

Die eerste passie is over.
't Is serieus nu.
Maar 't was wennen aan dat gevoel.

Maar ik weet dat het goed zit.
Omdat ik je nog steeds mis als je niet bij me bent.
Omdat ik 't liefst van al elke dag je stem hoor.
Hoe ik ervan geniet om naar jou te kijken.
Omdat ik je ken.
Of begin te kennen.

Die eerste passie is over.
Maar ik zie je graag nu.
Voel me veilig bij jou.
Wil bij jou mijn thuis maken.

En misschien he, is dat een véél beter gevoel!

maandag 16 november 2009

Gij, alleen

Omdat gij het bent, lieve schat
Al al die maanden
Waar ik aan denk
Ik vraag me af wat je doet, waar je bent
Of je aan mij denkt

Ik voel kriebels als ik je zoen
Als ik zie dat je mijn naam schrijft
Ik droom
Alleen over jou

Omdat gij het bent, lieve schat
Gij
De eerste die dit alles in mij losmaakt
Gij
Waarmee ik een nestje wil

Gij
En gij alleen

En sorry voor de tranen, soms
Of voor een hard woord
Of voor mijn angst in het leven
Of voor de muizenissen in mijn hoofd

Maar bedankt
Voor die knuffels wanneer ik t nodig heb
Voor al de 'tis niks'
Voor de geruststellingen en de stabiliteit

En dan weet ik meer dan eens...
Met jou wil ik oud worden

donderdag 15 oktober 2009

Echt!

Je stuurt me 's avonds laat naar de nachtwinkel.
Tegen mijn goesting vertrek ik, ik laat de trappen onder mijn hakken daveren.
Vloek binnensmonds. 'dju seg, ík heb geen dorst en al helemaal geen nicotine drang'
Ik stap snel, twijfel over welke wijn ik zal kiezen en wandel snel terug.
Ik kom binnen, nog steeds een beetje vloekend.
Mijn mond valt open.
Ik hoor Aerosmith, zie kaarsjes, rozen.
Een champagnefles, twee glazen en een kaartje.
U zie ik ni?!
Ik lees het kaartje, t wordt langzaam duidelijk.
Ik zoek u, vind u niet.
Roep u, en opeens, ben je daar.
Vanop het dak, recht mijn armen in.
'ge wilt toch he?!'
'ja, alleen met u'
en ge geeft me een doosje, met een prachtige ring. Schuift die rond mijn vinger.
We praten, drinken champagne en genieten.
Zo had ik het enkel kunnen dromen.

Als ik 's nachts naast u wakker word, voel ik aan mijn vinger.
Oef, de ring is er, ik heb het niet gedroomd.

Verloofd zijn, dat voelt goed, omdat het met u is.

vrijdag 25 september 2009

gij!

Vakantie.
Griekenland.
14 dagen bij u zijn.
Dag & nacht.
Daar ongelooflijk van genieten.
Samen met u wakker worden, samen met u gaan slapen.
Altijd samen, en geen ruzie hebben.
Nog verliefder zijn dan ervoor.
Da's een teken. Toch?
Gij die mij verzorgd als ik ziek ben.

En nu.
Nu mis ik u!

vrijdag 3 juli 2009

Ik mis u

Nooit gedacht dat ik u zo zou missen.
Ik mis u altijd als ge niet bij mij bent, dat wel.
Al meer dan tien maanden is dat zo.
Bij u zijn, blij zijn.
Afscheid nemen, niet bij u zijn.
U missen, constant aan u denken.
Uitkijken tot wanneer ik terug zie.

Maar nu, zie ik u langer niet.
Welgeteld 5 dagen.
Belachelijk kort, waarschijnlijk, maar toch …
Ik mis u.

En een weekend zonder u, das anders.
Das rusten en relaxen.
Maar zonder u.
Dus anders, en minder leuk.
En hoe langer ik u ken, hoe meer ik u mis.
Hoe meer ik verlang naar een nestje voor ons.
Om thuis te komen en toch helemaal mezelf te kunnen zijn.
Om altijd naast u wakker te worden en samen een ochtendhumeur te hebben.
Om altijd samen in slaap te vallen, altijd te laat.

En ik mis u.
Maar de gedachten aan u, aan ons maakt het heel wat dragelijker.

dinsdag 16 juni 2009

Feest!

Het was spannend, die laatste dagen. Wist ze het nu of niet? Had ze enkel een vermoeden? Zou alles wel goed verlopen?
Ze was verrast. En het was super. Ze viel uit de lucht en was content. Echt content. En wij waren allemaal nerveus, totdat ze binnen was.

Man, wat een opluchting! Daarvoor zing ik graag abba in een glitterjurkje. Daarvoor eet ik graag een viergangenmenu en blijf ik grààg tot vijf uur wakker.
Maar ook een beetje spijt. Spijt dat datgene waar je al een jaar mee bezig was, voorbij is. Maar ’t was goed en ons mama heeft ervan genoten.

Maar toch, bedankt. Bedankt aan onze papa die met het idee kwam, die veel werk heeft verricht. Bedankt aan alle mensen die zijn gekomen om dit voor ons mama onvergetelijk te maken. Bedankt aan mijn vriendje om te helpen en de emoties op te vangen de dagen en uren voor het begon. Bedankt aan de broers en zussen om samen aan één touw te trekken.
En bedankt, lieve mensen, om ons mama graag te zien.

vrijdag 5 juni 2009

SSSSHHHT!

Ik hou van de manier waarop ge met mij omgaat. Hoe we samen kunnen zeveren en onnozel doen. Maar ook van onze serieuze gesprekken. Over geld en samenwonen. Over 't verleden en onze toekomst. Hoe ge dingen kunt vragen, dingen waar ik anders niet echt zou bij stilstaan.
Ik hou ervan hoe ge me dingen leert.

Ik hou graag uw hand vast, om tegelijkertijd over uw vingers te wrijven. Ik loop graag hand in hand met u over straat. Ik word graag naast u wakker, val graag naast u in slaap. Ik hou ervan om naar u te kijken terwijl ge slaapt. Hoe ge draait en keert en soms lichtjes snurkt. Ik hou ervan om voor u te zorgen. Om voor u te koken. Ik hou ervan om u een desperado'ke klaar te maken. Ik ben blij als ge zegt dat ik goed voor u zorg.

Ik hou ervan om samen met u te dromen. Over een huis, een tuin en kindjes. Over hoe het zou zijn binnen 30 jaar. Ik hou ervan om te denken aan later, alleszinds als dat met u aan mijn zijde is. Hoe we fantaseren over uw wit kostuum waarin ge zou trouwen met mij.

Is 't duidelijk, crazy one? Ik hou van u.
Maar sssht!

woensdag 3 juni 2009

13/06

13 juni.
De datum was al lang gekozen.
De datum voor jouw verrassingsfeest. Wat jij een aantal jaren geleden voor papa met veel liefde had georganiseerd, wou hij voor jou terugdoen. 60, het wordt zowat de leeftijd van de verrassingsfeesten he.
Het zoeken naar een zaal, een goede kok, een dj kon beginnen.
Maar wat is een feest zonder genodigden?
Dus begon ons papa aan een lange zoektocht naar ex-collega's, vriendinnen, mama's die ook aan de schoolpoort stonden.
En de lijst werd langer en langer. Al zullen er waarschijnlijk ook mensen zijn die je er ook graag had bij gehad. Zo denk ik maar aan mémé, opa en Kaliene.

En nu is het bijna zover. De tafelversiering is gekocht, onze acts voorbereid. Nu kunnen we enkel heel stilletjes hopen dat iedereen zijn mond houdt. Dat in die laatste weken niets per ongeluk aan jouw oren komt.

En mama, wat gaat de tijd snel. Jij 60, ik 21. Jij klaar om van je oudere dag te genieten. Samen met papa aan zee. Of met je kleinkinderen, genietend van al dat jong leven om je heen. Ik klaar om mijn vleugels uit te slaan. Verliefd en vol verlangen naar al die jaren die nog moeten komen.
En ik geniet van mijn lief, van de dagen die we samen hebben. Maar ik ben telkens ook blij dat ik naar huis kàn. Naar dat warme nest dat jij (en papa) mij altijd gegeven hebben. Waar er altijd wel een kaars brandt en het altijd ruikt naar versgebakken brood of cake. En waar er altijd wel iemand is die naar je luisteren wil.
En ik weet dat je er, door de gebeurtenissen heen, niet altijd van overtuigd was dat je het goed deed. Ons opvoeden. Al wil ik je daar graag in tegenspreken. Ik ben blij met mijn ouders, met mijn opvoeding, met de waarden en normen die ik heb meegekregen. Met alle kansen die ik krijg en gekregen heb.

Lieve mama, als ik je iets moet toewensen voor de komende jaren, dan wens ik je veel mooiemomenten toe. Momenten waaruit jij geluk put.
En zet af en toe al die zorgen eens aan de kant.

donderdag 19 maart 2009

Way to go!

Weet je ’t nog? Zeven maanden geleden? Ons eerste afspraakje. De zon scheen toen ook. Hoe we wat verlegen en onwennig de winkelstraat afwandelen, op zoek naar een leuk terrasje. Hoe ik eigenlijk vooral zweeg. Omdat ik zeker wou weten dat je me écht wilde, en dat je niet was zoals de rest. Maar ook hoe snel je me liet ontdooien en hoe snel ik me veilig voelde bij jou. Hoe je me thuis afzette, op honderd meter van mijn deur, omdat ze ’t thuis nog niet mochten weten. Hoe je me drie roosjes gaf, die ik tot de dag van vandaag nog steeds bewaar.

Je bent niet zoals de rest, dat weet ik na al die maanden nu wel zeker. Ik kan me niet meer inbeelden dat je er niet zou zijn. Dat ik je telefoontjes, stem en aanwezigheid zou moeten missen.

Zie ons nu, na die zeven maanden. Op elkaar ingespeeld maar nog elke keer verrast. Hoe mijn kot langzaam ons plekje wordt. Hoe we plannen maken om samen te wonen. Hoe we naast elkaar in slaap vallen. Intussen voorgesteld aan mijn familie, en ze zijn allemaal even gek op jou als ik. Hoe ik ondertussen 14kg vermagerd ben. Mede dankzij jouw steun en soms strenge hand.

Zie ons, lieve schat, na die zeven maanden. Ik wil er nog veel meer!

zaterdag 3 januari 2009

Mijn 2008

Mijn 2008. Terugkijken op een jaar valt nooit mee, toch niet voor mij. Meestal vergeet ik de belangrijkste gebeurtenissen.Wat ik me wel herinner:
- Drie neefjes erbij, waaronder een tweeling! Tuurlijk dat dat geboortecijfer in België stijgt!
- Paar keer iemand leren kennen, maar niet genoeg vertrouwen om een stap te zetten.
- Mijn fantastisch vriendje leren kennen, die me wel genoeg vertrouwen gaf om dolverliefd te worden. Dankje, crazy one, voor àlles! En dat er nog véél maandjes mogen volgen.
- Een dagje meer gaan werken per week
- Een week Duitsland
- Verven!
- Een leuke Werchter meegemaakt, dankje Katrien!
- Kort haar dat steeds maar langer en langer wordt
- Sex&the city (her)ontdekt
- Een mislukte poging om mijn rijbewijs te halen
- Aan therapie begonnen en ermee gestopt
- 11 kilo lichter dan aan het begin van 2008, but way to go!
- Begonnen aan fitness, en tot op heden doe ik dit nog steeds
- Geslaagd met onderscheiding op de avondschool
- Véél gelezen

En waarschijnlijk zijn er nog talloze dingen, waar ik nu niet direct aan denk. Maar zeker en vast bedankt aan àl die mensen waarmee ik in 2008 gelachen, gefeest, gepraat, gegeten en geleefd heb. Bedankt aan diegene die er waren wanneer het niet zo goed ging.Maar een extra dikke merci aan mijn vriendje.