woensdag 15 augustus 2012

Lief metekind

Lieve Lien, Liefste metekind, Wat vliegt de tijd. Het lijkt nog maar gisteren dat ik je vorig jaar een gelukkige verjaardag toewenste. Dat ik je alle succes van de wereld wou toewensen in het eerste leerjaar. Zodat je vol vertrouwen kon leren lezen, rekenen en schrijven. Ondertussen zijn de seizoenen alweer verstreken, is er weer een jaar voorbij. Ben jij weer wat ouder en wat wijzer. Groter, ook. En ik moet zeggen dat je jouw eerste studiejaar met glans bent doorgekomen. Lezen doe je als de beste. Ik vind het dan ook fijn om jou in bed te steken als ik bij je mama op bezoek ben, want dan lees je me steevast een stukje voor uit een boek. Het is vertederend om te horen hoe eerst onbekende tekens letters en woorden voor je zijn geworden. Maar als ik dan zo naar je lig te luisteren terwijl je soms nog aarzelend en twijfelend aan jezelf een verhaaltje leest, dan kan ik alleen maar denken aan hoe snel de tijd wel niet gaat. Want vroeger waren de rollen omgekeerd, lieve Lien, dan las ik jou een boekje voor. Maar dan denk ik ook aan hoe snel de tijd nog zal gaan. En aan hoe ik hoop dat de twijfel aan jezelf er ooit uit zal gaan. Dat je, na verloop van tijd, vlotte zinnen zal lezen. Zonder aarzelen of een licht vragende intonatie. Dan hoop ik dat je, na verloop van tijd, zonder aarzelende bewegingen of teveel vragen je weg zal wandelen. Liefste metekind, er is geen reden om aan jezelf te twijfelen. Met je mooie ogen, groot hart en eerlijke tong mag je zijn wie je bent. En ik hoop dat ik je daar ooit voor de volle 100% van kan overtuigen. Maar ik hoop nog meer dat er nooit iemand jou van het tegendeel kan overtuigen. Ga je weg maar, zoals jij denkt dat hij moet lopen. Laat je niet ontmoedigen door hindernissen, valkuilen of grote obstakels. Want weet, lieve Lien, dat er na elke hindernis, valkuil of obstakel iets mooi ligt. Al is het maar iemand die je zijn hand reikt om je aan vast te klampen, een onverwachte glimlach of een luisterend oor zonder vooroordelen. En weet, diep vanbinnen, dat ik steeds dat hand, die glimlach of dat oor zonder vooroordeel wil zijn. Ik zie je graag, zoals je bent. Dikke kus, Je meter,