Alleen?

Volle auto
Voorbijrazend landschap
Muziek in de oren


Toch een beetje alleen, met gedachten

Anouk tells truth

Let's say I'm feeling better
Let's say I'm feeling fine
Let's say I gave you all I had
And now I'm out of time
And my best wasn't good enough

And now there's time to wonder
Now there's time to heal
Time to let it all come down
But I don't know what I feel

But it aches and it hurts and it burns
Oh it kills me

Tick, tock, you don't stop
You don't fade
You just stay
But I'll do it all again

Tick, tock, you don't stop
You don't fade
You just stay
But I'll do it all again

Now don't you call me

Once I really believed
There was nothing out there for the lost and lonely
But a voice in my head kept banging on my heart
Says you're not the only one

But it kills me

Tick, tock, you don't stop
You don't fade
You just stay
But I'll do it all again

Tick, tock, you don't stop
You don't fade
You just stay
But I'll do it all again



Lieve Tante Leen,
Ik heb zo met je te doen. Een kind moeten afgeven; dat hoort niet. Dat is tegen de wet van de natuur. Maar voor Willem geloof ik dat het beter is. De moed was op, de strijd gestreden, de kaarten verdeeld.
Ik heb bewondering voor je moed, je strijdlust.
En tranen rolden ook over mijn wangen, vanochtend. Ook al heb ik hem niet zo goed gekend. Al was het volgens mij een gevoelige, oprechte man. Een mooie man ook De woorden waren juist, de sfeer sereen, de mensen oprecht.
Ik wens je zoveel moed toe, zoveel sterkte en een stralende zon na deze donderwolken.
Geef Willem een mooie plaats in het bovenste schuifje van je herinneringen.


'slaapwel, willem
sorry
't is niks'

Wanneer je

En het gaat er al lang niet meer om wiens schuld het was. Waar of wanneer het is gebeurd. Het doet er al lang niet meer toe waarom het is mis gegaan.
Het draait om het hier en nu. Over hoe ik me nu voel. En over de gevolgen.

Het voelt zoals duizend krassen op je ziel, als een zeurdige tandpijn. Het voelt als wanhoop en verdriet. Het voelt alsof je valt en je kan niet opstaan. Dan blijf je liggen en uiteindelijk neem je wel vrede met de onrust in je hoofd.
Want dat is iets zeker, iets vasts.

Maar gedachten blijven razen en je hoofd gaat bijna barsten. Je ziel voelt kneedbaar aan. Mensen krijgen wat ze willen, maar niet wat ze verdienen. Want ze verdienen minder dan je geeft en terug krijgen doe je niet.
Je ziel blijft bloeden.

Dan is het tijd voor actie. Niet terug kijken, vooral verder gaan. Geen vragen, antwoorden!