Mag ik zeggen dat de eerste onstuimigste verliefdheid over is? Ik moet u niet meer constant smsjes sturen, ik moet er ook geen constant ontvangen. Ik sta niet meer te bibberen op mijn benen als ik u ga zien. Ik denk niet meer heel den tijd dat ge mijn hart gaat breken, zelfs niet meer als ge een half uur te laat arriveert.
Ik kan 3 dagen overleven zonder u te zien.
In ’t begin toen ik dit voelde, had ik schrik. Schrik dat mijn verliefdheid over was.
Maar als ge in mijn ogen kijkt, mij vastneemt. Als ge met me babbelt of mopjes maakt. Dat weet ik dat het zonder u pijn zou doen. Wanneer ik mij bedenk dat ik het zonder u zou moeten doen, zijn dat gedachten die ik liever ni heb.
Ik ben nog steeds blij met uw berichtjes en telefoontjes. K straal wanneer ik u ga zien en ge zijt de hele dag in mijn gedachten. Ik kàn overleven als ik u 3 dagen ni zie, maar ’t liefste van al zou ik u elke dag wakker kussen en ‘slaapzacht’ zeggen.
En ik wéét dat mijn verliefdheid niet over is, dat dit alles tussen ons maar net begonnen is. Maar het onzekere, het prille is eraf. Maar heeft plaats gemaakt voor zoveel meer.
Voor diepgaande babbels, voor zachte aanrakingen, voor blikken van verstandhouding, voor gewoontes die je van elkaar kent. Voor stabiliteit, voor rust in mijn hoofd, voor zoveel dingen die ik nog met je wil doen.
Ik mag dus zeggen dat de onstuimigste verliefdheid over is. Maar er is zoveel meer gevoel in de plaats.
1 opmerking:
Ik heb je getagged!
http://www.ntone.be/2008/10/tag/
Een reactie posten